OVER OSTEOPATHIE

OVER

osteopathie

De osteopathie is een manuele geneeskunde die ontstaan is in de vorige eeuw en ontwikkeld door de Amerikaanse arts Andrew T. Still (1828-1917). Hij combineerde zijn medische kennis met zijn eigen, nieuwe inzichten. Zo kwam hij tot inzicht dat alle lichaamsweefsels een zekere mate van beweging moeten vertonen en dat verlies van deze beweeglijkheid een nadelige invloed heeft op de gezondheid. Hij ontwikkelde een manier om met zijn handen weefsels met verminderde beweeglijkheid in het lichaam te kunnen opsporen. Met specifieke handelingen herstelde hij de beweeglijkheid, om zo een genezend effect op het lichaam uit te oefenen.

Drie uitgangspunten van de osteopathie

01

De wisselwerking tussen structuur en functie


Het intact zijn van een structuur is essentieel voor het goed functioneren ervan. Bv. een auto die een wiel verloren heeft, kan niet goed rijden. Het goed functioneren is essentieel voor het behoud van de structuur. Het is met de menselijke structuren en functies net zo. De osteopaat herstelt de verloren gegane bewegingsfunctie van een bepaalde structuur, zodat de functie zich ook herstelt.

02

Het lichaam is een biologische eenheid


Alle structuren en alle functies zijn met elkaar onafscheidelijk verbonden. Met spreekt van holisme wat zoveel betekent dat de mens één geheel is, meer dan alleen maar de som van de samenstellende delen van dat geheel. Een probleem in ons lichaam zorgt niet alleen voor lokale veranderingen, maar vaak ook 'op afstand'. Een osteopaat weet dat bv. een bewegingsverlies in een voet niet alleen pijn in de voet zelf kan geven doch ook in de lage rug. Daarom dat een osteopaat dan eerst aan de voet zal werken, alvorens de lage rug zelf te mobiliseren.

03

Het lichaam bezit zelfregulerende mechanismen


Het lichaam vertoont de natuurlijke eigenschap zich in een zo goed mogelijk evenwicht te houden. We zijn er ons niet van bewust dat ons lichaam permanent vecht tegen alle mogelijke agressies zoals microben, de zwaartekracht, milieufactoren,... Niet alle mogelijke kwalen kunnen genezen, maar door bewegingsverliezen van alle structuren te behandelen, slaagt de osteopaat erin dit zelfgenezend vermogen te stimuleren.

Hoe ziet de osteopaat het lichaam?


Er worden drie bewegingssystemen onderscheiden, waarin bewuste en onbewuste bewegingen voorkomen.


Pariëtale systeem:

het bewegingsapparaat; hoofdzakelijk bewuste bewegingen van benen, spieren, gewrichten


Viscerale systeem:

de inwendige organen met bloedvaten en lymfestelsel


Primair ademhalingsmechanisme:

schedel, wervelkanaal, heiligbeen, zenuwstelsel en hersenvochtcirculatie